Eski bir iş arkadaşıma yakın zamanda kanser teşhisi kondu. 55 yaşında genç ve bir pazarlama firmasının başkanı olarak, dış dünyaya göre sağlık ve başarı timsaliydi. İlk teşhis konulduğunda, kendisini daha az yetkin görecekleri korkusuyla tıbbi durumunu ekibine ve iş arkadaşlarına açıklamamaya karar verdi.
Hadi anlayalım
Bunu sadece onun çok sayıda ve çeşitli başarılarına saygı duyarak yazıyorum - şu anda bulunduğu yere ulaşmak için ne kadar çok çalıştığını biliyorum. O bir savaşçı. Hırslı biri. Aynı zamanda bir sahtekar. "Sahtekâr" derken kastettiğim şey, kendini sahtekâr gibi hissetmesi. Akranlarından aldığı tüm övgülere; tüm yetenek ve becerilerine ve iş dünyasındaki hızlı yükselişine rağmen, herkesin onun "numara yaptığını" anlamasının an meselesi olduğuna inanıyor.
Her yeni başarı ve ardından gelen meydan okuma, güvence vermek yerine, her zaman var olan fark edilme korkusunu yoğunlaştırmaya hizmet eder. Bu fenomenin bir adı var: Sahtekar Sendromu. 1978'de psikoterapist Pauline Clance ve Suzanne Imes'in çalışmalarıyla başlayan araştırmalar, kayda değer başarılara imza atmış pek çok kadının özsaygı, stres ya da diğer özelliklerle eşitlenemeyen yüksek düzeyde kendinden şüphe duyduğunu ve bu durumun derin bir özgün olmama ve başarılarını içselleştirememe duygusu içerdiğini keşfetti.
Aklınızda bulundurun
Bu kişiler sıklıkla diğer bireyleri "kandırdıklarına", "numara yaptıklarına" ya da mükemmel bağlantılara sahip oldukları için "kutsanmış" olduklarına inanırlar. Birçoğu sahtekar ya da sahte olduklarının ortaya çıkacağına inanır. Sahtekârlık Sendromu, sıradan kendinden şüphe etme nöbetlerinin çok ötesine geçer. Arkadaşım gibi kadın yöneticiler, özellikle kurumsal basamakları tırmanırken, normal olarak Sahtekarlık Sendromundan muzdariptir.
Bazı raporlar, erkeklere kıyasla kadınların işleri ve sevdikleri arasında çelişki yaşadıklarını söylüyor. Dahası, iş yerinde daha fazla özgüven sergileyen erkek akranları karşısında kötü duygular geliştirebilirler. Suçluluk duygusundan adaletsiz örtünmeye kadar uzanan tüm bu sorunlar, başarılı kadınlarda Imposter Sendromuna yol açabilir. Uzmanlar ayrıca kadınların erkeklere kıyasla duygularını daha fazla içselleştirme eğiliminde olduğunu belirtiyor.
Araştırma
Bu nedenle araştırmacılar, bir şeyler ters gittiğinde kızların, gerçekte hatalı olsalar da, genellikle kendilerini suçladıklarını teorize etmektedir. Öte yandan erkekler, bazı şeylerin kendi kontrolleri dışında olduğu gerçeğini daha kolay kabulleniyor. Bu inançları tartışmak yerine içselleştirmek, depresyon ve öz saygının azalması gibi başka psikolojik sorunlara yol açabilir.
Zaman geçtikçe, gizlenen Imposter Sendromu, herhangi bir başarı seviyesi için iltifat kabul etmeyi zorlaştırabilir. İronik bir şekilde, onu Imposter Sendromu'nun amansız pençesinden kurtaran şey kanser teşhisi oldu. Kendine zarar veren davranışlarla yüzleşmeye zorlamak için geçme şansı gibisi yoktur. Kendinden şüphe duyma, endişe ve entelektüel sahtekarlık gibi belirsiz duygularının bir unvana ihtiyacı olduğunu keşfetmesiyle gelen duyguyu tarif etmek onun için zordu ve yalnız olmadığını fark etmek özgürleştiriciydi.
Bu deneyim onun hayatında hem kişisel hem de profesyonel anlamda bir dönüm noktası oldu. Kendisi gibi pek çok zeki kadının neden kendilerini başarısızlığa sürüklediğini öğrenmek için hayatını değiştiren bir seçim yaptı. Sahte duygular ortaya çıktığında farkına varın. Farkındalık değişimin ilk adımıdır, bu nedenle bu fikirleri izlediğinizden emin olun: ne olduklarını ve ne zaman ortaya çıktıklarını.
Son not
Zihinsel senaryonuzu yeniden yazın. Kendinize sizi bulacaklarını veya zaferi hak etmediğinizi söylemek yerine, kendinize her şeyi bilmemenin normal olduğunu ve ilerledikçe daha fazlasını keşfedeceğinizi hatırlatın. Kendi duygularınız hakkında konuşun. Sahtekar gibi hisseden başka insanlar da olabilir - olumsuz düşünceleri tek başına barındırmak yerine açık bir diyalog kurmak çok daha iyidir. Bağlamı göz önünde bulundurun.
Çoğu insan kendini 100% güvende hissetmediği durumlarla karşılaşacaktır. Kendinizi yabancı hissettiğiniz durumlar olabilir ve kendinden şüphe duymak normal bir tepki olabilir. Başarısızlığı bir öğrenme fırsatı olarak değerlendirin. Çıkaracağınız dersleri belirleyin ve bunları gelecekte yapıcı bir şekilde kullanın. Öğrendiklerinizi potansiyel kendinden şüphe duyma hislerinizi en aza indirmek için kullanın. Kendinize karşı nazik olun. Bazen hata yapmaya hakkınız olduğunu unutmayın ve kendinizi affedin. Önemli şeyleri doğru yaptığınız için kendinizi ödüllendirmeyi unutmayın. Destek arayın.
Herkesin yardıma ihtiyacı vardır: yardım arayabileceğinizi ve her şeyi tek başınıza yapmak zorunda olmadığınızı fark edin. İster bir terapist, ister bir arkadaş ya da aynı fenomeni yaşayan bir başkası olsun, ulaşın ve sorunu ele alınabileceği bir yere taşıyın. Başarınızı görselleştirin. Gözünüzü sonuçlardan ayırmayın - görevi bitirmek veya sunumu yapmak, bu sizi sakin ve konsantre tutacaktır.