Danışmanlığımda evden ilk kez ayrılan birçok genç yetişkin kadın görüyorum. Bu geçiş dönemi, yetişkin hayatına "atılmak" için oldukça önemlidir. Evden ayrılmak, taşınmak, yeni bir işe başlamak gibi değişikliklerden geçmek bazen depresyona neden olabilir. Yapılması gereken çeşitli ayarlamalar vardır ve değişiklikler, harika olanlar bile stresli ve kaygı verici olabilir.
Biliyor muydunuz?
Ailenin, evin, eski arkadaşların güvenliğini bırakmanın içerdiği kayıplar depresyon, güvensizlik duyguları ve gelecek korkusunu gündeme getirebilir. Depresyon belirtileri arasında çok fazla ya da çok az uyuma ve yeme sorunları, konsantrasyon güçlüğü, düşük ruh hali, ağlama ve sinirlilik sayılabilir. Bazen bu fikirler ve hisler kendiliğinden geçer ve bazen yardım almak oldukça faydalıdır. San Francisco, birçok gencin yetişkin hayatına kendi başlarına başladıklarında geldikleri bir yerdir.
Yaşam masrafları o kadar yüksek ki, pek çok genç kadın kendini oda arkadaşı olarak ya da paraları yetiyorsa küçük stüdyo dairelerde buluyor. Bazıları da sevgilileriyle birlikte yaşamayı deneme şansını yakalıyor. Her koşulda, ailenizin evinden ayrıldıktan sonraki yaşamın zorlukları ve sevinçleri olacaktır. Sonunda beklediğinizden çok daha fazla nostaljik hissedebilirsiniz. Ev arkadaşınızın olmasının, kardeşler arasında anlaşmazlık çıktığında ebeveynlerinizin size yardımcı olmasından çok daha farklı olduğunu gözlemleyebilirsiniz. Ya da evden uzakta olduğunuz için kendinizi mutlu hissedebilir, belki de bu konuda biraz suçluluk duyabilirsiniz.
Hadi anlayalım
Bazen ailenizin sizi tek başınıza yaşamaya çok iyi hazırlamadığını anlayabilirsiniz ya da belki de bunu zaten biliyorsunuzdur. Birlikte yaşayarak önemli bir ilişkiyi sağlamlaştırmaya çalışıyorsanız, iki farklı yaşam düzenlemesinin mesafesine sahip olmadığınızda birbirinizle nasıl ilişki kurduğunuzdaki farklılıkları nasıl müzakere edeceğinizi öğrenirken beklenmedik darbeler olabilir. Ve bazen birkaçının da uğraşması gereken oda arkadaşları olacak ve kendi durumunuza karmaşıklık katacaktır.
Genç yetişkinler tedaviyle karşılaştıklarında, bu genellikle başarısız bir ilişki ya da yürümeyen bir iş gibi yakın zamanda denenmiş bir deneyimin işe yaramamasının ardından olur. Bu çok cesaret kırıcı gelebilir. Ayrıca, aile üyelerinizle olan ilişkiniz davetkâr olmaktan çok daha karmaşık olabilir. "Başarısızlık" olarak hissedilen deneyimlerin aslında bağımsızlık öğrenme eğrisinin bir parçası olabileceğini unutmamak son derece önemlidir. Üniversitede bolca parti yaptıktan sonra içkinizi azaltmakta zorlandığınızı fark edebilirsiniz. Ya da kendinizi dünyada nasıl "kanıtlayacağınız" konusunda sinirli ve endişeli olduğunuzu.
Son not
Ve şu anda ülkemizde bu kadar çok finansal travma yaşanırken, hayatınızın başlangıç aşamasında olmak için gerçekten stresli bir zaman. Terapi almak oldukça faydalı olabilir. Durumunuzu tartışmak için birkaç toplantı yapabilir ve kendinizi daha iyi hissedebilirsiniz. Bazen yeme bozukluğu veya depresyon geçmişi gibi devam eden sorunlar daha fazla yardıma ihtiyaç duyabilir. Ailenizden tedavi için maddi destek istemeyi düşünüyorsanız ya da onlar bunu teklif ettiyse, size bir tavsiyem, sadece $5-$10 olsa bile, tedavinin bir kısmını kendi paranızla ödemenin bir yolu olup olmadığına bakmanızdır. Bunu zor bir fikir olarak görebilirsiniz, ancak bağımsızlığınıza giden yolu teşvik etmenin bir yolu olduğunu düşünüyorum. Ayrıca, bazen ailenizin ödeme yapmasını zorlaştıran faktörler olabilir ve bunlar sizin için neyin en iyi olacağını bilmek için başlangıç toplantılarında tartışılabilir.