Zakaźny charakter HIV stawia go w innej klasie niż inne choroby przewlekłe, takie jak nadciśnienie, cukrzyca, nowotwory itp. Zakaźny charakter HIV ma bardziej wyniszczający wpływ na psychospołeczny i psychiczny stan chorej osoby niż dolegliwości niezakaźne i często przyczynia się do narzuconej sobie izolacji i poczucia bycia całkowicie niewystarczającym.
Zobaczmy...
Leki na HIV mogą pomóc ciału osoby zakażonej, ale uczucia tej osoby dotyczące własnej wartości, poczucia własnej wartości i pewności siebie mają problemy z oszałamiającym ciosem, który musi być traktowany tak prosto, jak leczenie ciała fizycznego. Najbardziej niebezpieczny sposób myślenia, że ktoś, kto jest zakażony wirusem HIV może pozwolić sobie wpaść w jest to, że zaprzeczenie.
Zaprzeczanie jest tak niebezpieczne, ponieważ nie uwzględnia obecności choroby, co utrudnia zakażonej osobie podjęcie niezbędnych działań w celu poradzenia sobie z wirusem i stawia innych ludzi w poważnym niebezpieczeństwie. Ktoś może prowadzić długie, w miarę zdrowe życie z HIV, ale to nie jest wystarczająco dobre, gdy ten człowiek przebywa w przygnębiającym stanie psychicznym i emocjonalnym ze względu na ich ciągłą świadomość, że śmiertelna plaga jest aktywnie zamieszkała w nich.
Uwzględnić
Potężny ludzki charakter seksualności staje się ciężarem i przekleństwem dla ludzi, którzy są zakażeni jakimkolwiek rodzajem choroby przenoszonej drogą płciową, a bycie zakażonym wirusem HIV i Aids ma również całą masę wstydu i upokorzenia, które są z nimi związane. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby osoba zakażona wirusem HIV i Aids prowadziła produktywne i satysfakcjonujące życie, jeśli nie będzie się taplać w mentalności defetysty.
Bycie zakażonym HIV może wyglądać jak koniec świata, ale tak nie jest, to tylko jedna z wielu życiowych przeszkód i wyzwań, z którymi trzeba się zmierzyć z determinacją, by je pokonać. Użalanie się nad sobą i zaprzeczanie są emocjonalną kontrabandą, która musi być wyjęta z mózgu i zastąpiona produktami i usługami, które wzmacniają i umożliwiają rozwój osobisty i społeczny.
Pamiętaj
Charakter HIV jest cichy i śmiertelnie niebezpieczny. Żywi się on tkankami ludzkiego ciała jak i pijawka. Objawy HIV i AIDS są różne, w zależności od fazy choroby. U zdecydowanej większości osób zakażonych wirusem HIV w ciągu miesiąca lub dwóch po wniknięciu wirusa do organizmu rozwija się choroba przypominająca grypę. Choroba ta, zwana ostrym lub pierwotnym zakażeniem HIV, może utrzymywać się przez kilka tygodni.
Chociaż objawy pierwotnego zakażenia HIV mogą być na tyle łagodne, że nie zostaną zauważone, ilość wirusa we krwi (ładunek wirusowy) jest w tym momencie szczególnie wysoka. Z tego powodu choroba HIV rozprzestrzenia się skuteczniej podczas zakażenia pierwotnego niż w innym stadium choroby. U niektórych osób podczas klinicznego latentnego HIV występuje uporczywy obrzęk węzłów chłonnych. W pozostałych przypadkach nie ma specyficznych oznak i objawów. HIV pozostaje jednak w organizmie, a także w zakażonych białych krwinkach.
Uwaga końcowa
Kliniczna choroba utajona trwa zazwyczaj około 10 lat, jeśli nie stosuje się terapii antyretrowirusowej. U osób przyjmujących leki antyretrowirusowe etap ten może trwać przez dziesiątki lat. Jednak u niektórych osób choroba przechodzi w cięższy stan znacznie wcześniej. Jeśli nie poddajesz się leczeniu HIV, choroba zazwyczaj postępuje do AIDS w ciągu około dziesięciu lat. W momencie rozwoju AIDS Twój układ odpornościowy jest już poważnie uszkodzony, co czyni Cię podatnym na infekcje oportunistyczne - choroby, które zazwyczaj nie dotykają osoby ze zdrowym układem odpornościowym.