Niedawno zrobiłem wyszukiwanie w Google dla słów kluczowych "kobiety dyrektorów", i ku mojemu zdumieniu, wyniki wyszukiwania zwrócił stronę pełną nazw emanujących negatywne wibracje dla kobiet przełożonych i ich stylu przywództwa, za pomocą przykładu, "czy gardzimy kobiet szefów?", "Pracownicy faworyzują męskich szefów do kobiecych", lub nawet gorzej "kobiety dyrektorów są koszmarem" i wiele innych.
Minsed
Zamyśliłem się na myśl, że Internet, całkowity światowy lud, oświeca. Jakie są powody, że takie nazwy mnożą się i zarabiają miejsca nad wyświetlaczami? Czy to tylko stereotypowe wyobrażenie, które przedstawia kobiety-szefów w niezasłużonym i nieco poniżającym stylu, czy też istnieje prawdziwa luka w stylu przywództwa kobiet? Co tak naprawdę przynosi piętno kobietom szefom w C-suite?
Dzisiejsze miejsca pracy posiadają odpowiednią mieszankę prawie równej liczby kobiet i mężczyzn na średnim szczeblu. To również oznacza, że wiele kobiet pracowników również prowadzi w sondażach, a ich kontemplacja męskich liderów lepszych od kobiet liderów może wskazywać, że jest coś więcej niż tylko z góry założone wyobrażenie.
Przywództwo
Inny sondaż przeprowadzony w celu uszeregowania liderów na niektórych cechach przywódczych, takich jak komunikatywność, zdolności organizacyjne i słuchowe, pokazuje, że kobiety-szefowie osiągają lepsze wyniki niż ich męscy odpowiednicy. Następnie, co poszło nie tak, jak to odnosi się do zdobywania popularności? Kiedy pracownicy prędkości kobiet nadzorców wyższe w zakresie jakości, to co może być dlaczego wolą nie posiadać je jako własnego szefa? Czy jest coś, co możemy zrobić, aby zmienić mentalność lub raczej jest coś, co możemy poprawić na naszym kierunku?
Jakie są te dodatkowe cechy męskich liderów, które czynią ich takimi, od których możemy się uczyć? Wyniki wyszukiwania zaciekawiły mnie, by odkryć więcej na temat tego, co kobiety-szefowie robią inaczej, może źle, z czym nie czują się związani ich małżonkowie lub koledzy. Zagłębiłam się w Internet i zapytałam kilku moich przyjaciół i kolegów o ich doświadczenia w pracy z kobietą przełożoną.
Mnogość z nich wyraziła chęć pracy ze swoją przeszłą szefową, jednak miliony uczestników, zarówno pracownic, jak i pracowników, wylewało również różne potępienia. Brakuje im pewności siebie: Podkreśla się, że kobiety menedżerowie nie tylko wykazują brak pewności siebie, ale także swoich podwładnych, szczególnie kobiet pracowników, w pracy. Mikrozarządzają: W większości przypadków mikrozarządzanie przedstawia obraz przełożonego nieufającego własnym pracownikom. To sprawia, że pracownicy są duszeni i pozostawia im wątpliwości co do ich własnych zasług.
Co robić?
Nie wykraczaj poza swoją granicę, a raczej nie żałuj tego nigdy. Będziesz musiał uzyskać środek pomiędzy obawami pracownika a możliwościami firmy. Po limitu, być może trzeba będzie spędzić czas w szczerej rozmowie z pracownikami, aby przypomnieć im, że ich obawy są dobrze adresowane i rozważane, i że muszą odwzajemnić się swoją pracą, produktywnością i wynalazkami. Każdy potrzebuje w swoim życiu mentora, aby nauczyć się taktyki określonego stadionu, ale po pewnym okresie trzeba być samowyjaśniającym i niezależnym. Kontroluj siebie, czy nie popadasz w rutynę ciągłego szukania mentora. Zaufaj swojej intuicji, miej pewność siebie i ucz się na doświadczeniach. Bądź katalizatorem w zmianie sposobu myślenia ludzi o kobietach liderach i ich stylu przywództwa. Niedalekie są dni, kiedy w wynikach wyszukiwania będą przewijać się korzystne nagłówki. Już jesteśmy dobre, postarajmy się być lepsze!