Ik weet zeker dat in een bepaald tijdperk, aan een bepaald bureau, met een bepaald soort papier (en misschien wat speciale inkt), een schrijfster een lang en uitdagend project van begin tot eind zonder vertraging heeft doorlopen. Niemand in haar huishouden heeft eronder geleden, ze heeft zich bij elke stap van deze procedure tevreden gevoeld, en haar schouders hebben nooit om een massage geroepen.
Ik ben hier zeker van.
Ik ben er even zeker van dat voor veel mensen het schrijven minstens een periode van uitstel kent. Soms is er een soort afleiding nodig, en werkt een beetje discipline prima om ons terug te brengen. Andere keren zit ons levenswerk of de inspiratie van het moment daar, wachtend tot we er weer naar terugkeren, en elke incomplete die we ooit op de universiteit hebben genomen, elke beschamende boodschap die we ooit hebben gehoord, of zelftwijfel die we ooit hebben gevoeld korst het project net als zoveel zeepokken. Erger nog, "uitstel" en "writer's block" duiken op in auteurspraatjes als namen van ziekten die "kuren" nodig hebben, de ideale voorhamer, of misschien gewoon afgedaan moeten worden.
Hoewel sommige schrijvers het nuttig vinden om een naam te hebben voor wat hen in de weg staat bij wat ze proberen te bereiken, kan "writer's block" of "uitstelgedrag" heel verschillende fenomenen universeel maken. Mijn uitdagingen, die van jou, en die van haar kunnen verschillen van dieren, verschillende soorten of misschien zelfs op silicium gebaseerde niet-organische entiteiten. Ze als negatief bestempelen blokkeert de kans om iets te leren over onszelf of ons schrijven. Zo kan mijn aarzeling om mijn boek af te maken een correct voorgevoel weerspiegelen over een belangrijke fout in de verhaalstructuur die ik niet graag onder ogen wil zien, terwijl die van jou misschien voortkomt uit schuldgevoel over het feit dat je de eerste in je familie bent die slaagt in een intellectuele baan.
Goed om te weten.
Ieder van ons heeft een kans om de kern van de vertraging op te sporen en rechtstreeks aan te pakken, in plaats van de ledematen die ons doen struikelen. Door de kern van de vertraging aan te pakken, kunnen we een duurzamere en effectievere weg inslaan dan de weg die we zouden inslaan door simpelweg over de vertraging heen te walsen of er omheen te lopen. Misschien wil ik er een boekendokter bijhalen om de standaard van mijn werk te verhogen, zoals u misschien een hartig onderhoud met een familielid, een neutrale derde, of allebei moet hebben over wat het betekent om als schrijver te slagen. Ik stel nederig het volgende voor: Als je de volgende keer merkt dat je gedachten ergens anders heen dwalen dan naar je werk, sla jezelf dan niet in elkaar. Luister in plaats daarvan naar wat je op een dwaalspoor brengt.
Het antwoord kan u verrassen - en u een paar hints geven over hoe u uw werk het duidelijkst kunt aanpakken. Hier zijn enkele vragen die u zullen helpen bepalen wat u in de weg staat, en enkele antwoorden op elke vraag.
Let op.
- Heb je een ideale manier van doen in gedachten, en raak je dan verlamd als je dingen op je eigen natuurlijke eigenzinnige manier gaat doen? Hier is dan toestemming. Schrijf vanuit volgorde. Als ideeën voor het midden of einde van je boek eerder komen dan het begin, ga daar dan in mee. Je kunt later altijd nog dingen verplaatsen. Multitask - gebruik één taak om uitstel te krijgen van een andere. Als je je psychologische huiswerk hebt gedaan en beseft dat je uitstelgedrag vertoont (en dat doen veel geweldige schrijvers), zorg dan dat je nog meer werk in de pijplijn hebt, zodat als je uiteindelijk afdwaalt van dat ene grote project, je nog andere hebt om je tijd mee te vullen voordat je weer naar dat ene project kunt terugkeren. Als u wordt tegengehouden omdat u denkt dat u op een bepaalde manier moet werken, ga dan terug naar de tekentafel! Werk aan de stukken die u dwingen wanneer u er zin in hebt.
- Is het voor jou mogelijk om het grote geheel van wat je doet op te heffen in de dagelijkse informatie? Verbind je diepste behoeften en dromen met elk moment van je werk. Distilleer je eigen verlangens in een paragraaf of zin zoals "Ik ben een gepubliceerd schrijver die uitstekende recensies ontvangt en mijn hele brood verdient met mijn schrijven," en plaats dit op een zichtbare plaats. Zeg het hardop tegen je spiegel telkens als je aan je werk begint. Het lijkt misschien zweverig, maar veel schrijvers vinden dat het echt helpt om het grote geheel voor ogen te houden.
- Heeft u een realistisch beeld van de kwaliteit van uw werk? Zoek uit wat voor soort hulp je nodig hebt, en krijg het dan. Een vereniging van journalisten was gevraagd hoeveel auteurs er waren. Bijna alle handen gingen omhoog. Toen vroeg de spreker hoeveel van de auteurs zichzelf "goede schrijvers" vonden. Bijna de helft van de handen ging omlaag. Terwijl zelfs de beste schrijvers aan hun kunnen twijfelen, lijden anderen aan overmoed. Nou ja, misschien lijden overmoedige schrijvers er zelf niet onder, maar hun carrière (en mogelijk hun collega's) kunnen eronder lijden dat ze geen hulp krijgen om hun schrijfsels op een uitgeefbare plaats te krijgen. Als je uiteindelijk werk uitstelt omdat je niet weet of het goed is, zoek het dan uit. Neem een deskundige op het gebied met duidelijke referenties die je zal helpen die vaststelling te doen, of doe het zelf. Als je leert dat je werk er inhoudelijk goed uitziet, heb je misschien toch een extern oog nodig om je te vertellen of je werk op zichzelf goed is, of dat je professionele hulp nodig hebt om het publiceerbaar te maken. Een redacteur met ervaring in uw type manuscript kan u helpen uw proza op te poetsen tot een hoog glansniveau. Een andere keuze is ghostwriting, of het inhuren van een professionele schrijver om enkele of alle manuscripten te schrijven. Veel van de meest gerenommeerde schrijvers huren ghostwriters in om hen te helpen hun boodschap over te brengen. Verhandelbare ideeën hebben is één ding - de taal vinden om ze het best te verwoorden is iets heel anders. Vermoord jezelf niet om een vaardigheid aan te leren die jaren in beslag neemt als je andere, meer overtuigende plannen hebt, en als er al heel veel mensen zijn die zich hierop voorbereiden. We leven in een technische samenleving die er uitdrukkelijk voor bedoeld is dat we onszelf niet hoeven te doden om vuilnis te bezorgen, contactlenzen te maken, alle kunst op onze muren te schilderen, en ja, onze eigen proza te bewerken en te polijsten.
- Wie is er in je directe omgeving? Kijk en luister. Is wat je ziet bevorderlijk voor het schrijven? Aan de ene kant van dit eenzaamheid-contact continuüm staat de man die het best alleen werkt. Aan de andere kant staat iemand die een partner wil om in elke fase van het proces mee samen te werken. Welke eisen stelt u aan de deelname van anderen aan uw werk? Voor het solitaire type zou de oplossing kunnen liggen in het vinden van een "eigen kamer", of op zijn minst een geleende kamer met voldoende rust om te schrijven en te denken. Aan de andere kant is het misschien het vinden van een vriend, coach of medewerker om regelmatig mee af te spreken. In het midden, waar veel mensen zich bevinden, bevinden zich schrijvers die plaatselijke schrijversgroepen bezoeken of deelnemen aan online gemeenschappen. Neem de tijd om je persoonlijke behoeften op te sporen en te leren kennen.
- Is enig herstel op zijn plaats? Op het diepste niveau van je bewustzijn, wat voel en denk je over jezelf en je schrijven? Op een geheel ander vlak dan praktische zorgen liggen wonden van de geest die herstel behoeven. Het is moeilijk om onze uitmuntendheid te laten stralen als we werkelijk geloven dat we niet waardig zijn, of dat slagen een onuitgesproken afspraak over klein blijven zou verraden. Als alles in je vooruit wil naar de wereld met je schrijven, en iets in je houdt je tegen, besef dan dat alleen jij de keuze kunt maken om de therapeut, geestelijk raadsman, mentor of kliniek te zoeken om je daar doorheen te loodsen. Uitstel kan een signaal zijn om uiteindelijk een oude wond te helen.
- Is dit project de beste uitdrukking van waar je van houdt en wat je op dit moment aan de wereld wilt laten zien? Ga na of heroverweeg waarom je je energie in deze onderneming hebt gestoken. Of het nu gaat om geld, prestige, zelfexpressie, loopbaanontwikkeling of iets anders, vraag jezelf dan af of je oorspronkelijke redenen overeenkomen met je bestaande behoeften. Zo niet, geef jezelf dan toestemming om iets anders te doen.
- Bent u bang voor het effect dat u op de planeet zult hebben, negatief of positief? Dat zou je moeten zijn - als je nog nooit gedrukt bent geweest, ga je je anonimiteit verliezen. Overweeg een pseudoniem te gebruiken, tenminste zolang je schrijft. Je kunt hem daarna altijd weer veranderen. Ik heb dat gedaan voor het allereerste essay dat ik ooit heb afgedrukt, omdat ik op dat moment verlegen was om over seks te schrijven, en degenen die ik in dit artikel sprak wilde beschermen. De meeste schrijvers zullen niet zo beroemd worden, en de feedback die de meesten van ons krijgen is verdomd karig. Dus denk erover na om je echte naam te gebruiken voordat je naar de pers gaat. Als je je carrière gaat opbouwen rond gerelateerd materiaal, zul je blij zijn dat je dat gedaan hebt.
- Moet u uw tempo herzien? Misschien zijn de doelen die u hebt gesteld niet realistisch voor u. Uitstel kan een volledig menselijke poging zijn om een duurzaam werktempo te creëren. Als je van je zes dagen per week acht uur schrijven per dag verwacht, is het geen wonder dat je lichaam in opstand komt. Als je doelen duidelijker voldoen aan je bekende capaciteiten, en je hebt nog steeds moeite om ze te halen, vraag jezelf dan eerlijk af of je schema redelijk is voor jou vandaag. Je leven kan veranderd zijn sinds je voor het laatst de snelheid van je schrijfloopband instelde. Als dat zo is, verander dan je verwachtingen in verwachtingen die je eerder zult halen -en beloon jezelf als je het doet. Als je nog steeds moeite hebt, denk dan aan structurele ondersteuning, zoals een schrijfvriend, een groep of een vorm van coaching.
- Denk je dat je eerste ontwerpen perfect moeten zijn? Kom op. Je gooit modder op een muur. Je gaat door zoveel revisies heen vanaf het moment dat je die eerste paar woorden plaatst tot het moment dat je gepolijst bent, dat je de pagina nu ook zou kunnen opdikken. Er zal later veel tijd zijn om te knippen.
- Haat je het idee van nog een keer herschrijven? Natuurlijk wel. Mensen op andere gebieden zijn klaar met hun taak als ze stoppen met werken, en genieten van de vruchten van hun arbeid. Maar nee, auteurs niet! Er is altijd een nieuw ontwerp in de coulissen. Zie het onder ogen: eindeloos herschrijven is klote. Jij en ik weten dat het moet, maar is er geen betere manier? Het goede is dat de enige manier is door te gaan. Het goede nieuws is dat je jezelf kunt belonen voor elke fase, en ik nodig je uit om dat te doen.
- Wanneer heb je voor het laatst naar de lucht gekeken? Ga naar buiten, verdomme. Mensen zijn niet bedoeld om de hele dag in woorden te blijven steken. Op sommige dagen zegt je uitstelgedrag je misschien dat je een leven moet krijgen. Als dat zo is, luister dan. Geniet van jezelf. Hoe getalenteerd je ook bent en hoe belangrijk je baan ook is, je bent niet je schrijven. Tenminste niet helemaal. Je dag onderbreken met fysieke acties, of iets heel anders dan schrijven zal je een nieuwe kijk op je tekst geven. Plus, als dit project voorbij is, zul je van tijd tot tijd een beetje zon gehad willen hebben, misschien een vriendschap of twee. Onthoud dat niet alle vlagen van vertraging gelijk zijn. Die van jou kan een boodschap bevatten. Neem de tijd om naar deze boodschap te luisteren en erop te reageren. Je schrijven en je leven zullen er beter van worden.