Ik word drieëndertig jaar nadat 2010 bestaat. Opnieuw verwelkom ik het gloednieuwe jaar zonder datum - ik kan me mijn laatste middernachtzoen niet herinneren - twaalf jaar terug, denk ik? Als deze geluiden steeds meer worden gedacht door u liever zelf, dan zouden we andere componenten in overeenstemming: perfect aantrekkelijk, leuk, vriendelijk, slim, en met de capaciteit van een goed gesprek.
Eens kijken...
Hoe kan het dat mensen niet eens een romantische date hebben? Als we dat wel doen, is het 's nachts waarschijnlijk met die net oké uitziende kerel die we een andere hebben ontmoet, die gewoon prima was om mee te praten, maar niet helemaal je sappen laat stromen. Laten vrienden en familie je weten dat "je de nodige tijd hebt"? Waar halen ze dat idee precies vandaan? Ja, ik weet dat vrouwen rond hun veertigste baby's krijgen.
Het probleem daar is dat ik niet van mijn jaren vijftig vrijheid zal kunnen genieten, tenzij ik een oppas zou kunnen zoeken. Hmm - misschien zou mijn partner Betty het niet erg vinden om op mijn kind te passen terwijl zij dit weekend haar kleinzoon is? Over kleinkinderen gesproken - ik ben enig kind. Oh, wat wil mam graag als oma beschouwd worden. Ik vrees dat ze die vreugde niet zal beleven. Jennifer Aniston's personage, Rachel, op een bout van "Friends" zei het op haar 30ste feestje: Ik wil per jaar daten voordat ik me verloof.
Bevlogen
Ik wil per jaar verloofd zijn voordat ik ga trouwen. Dat kost alleen al 3 jaar. Een voldragen zwangerschap voegt daar een vierde aan toe. Dus, gemakkelijk ontmoet Mr. Tomorrow right, zit ik in het ballenpark van zevenendertig tot achtendertig voordat ik zelfs mijn eerste kind zou kunnen baren. Dat is niet slecht, toch? Oh afgezien van een zeer belangrijke factor - onwaarschijnlijk dat ik meneer hoog ontmoet.
Juist morgen. Het jaar zal waarschijnlijk voorbijvliegen, net als de afgelopen jaren, en als ik vierendertig word, ben ik misschien toch niet helemaal dateloos. Dan nog, de vruchtbaarheid daalt voortdurend en de kans op een volledig natuurlijke, gezonde zwangerschap zonder complicaties of medische problemen gaat zeker naar beneden!
Keuzes
en ook een drieling? Nee, bedankt. Het is echt bijzonder amusant wanneer mensen suggereren dat we geen "man nodig hebben", mits de wetenschap er maar over gaat. Wat als ons verteld is dat mensen vier baby's krijgen! Wie zou dat in vredesnaam alleen kunnen? Ik zou willen zeggen, kom bij de realiteit, mensen - maar zegen de harten van onze vrienden die alleen woorden van troost zoeken.
Ik word gebruikt door een chirurgische afdeling. Ik zie vrouwen van mijn leeftijd (en jonger) komen voor een hysterectomie. Moet ik uitleggen hoe ik me daarbij voel? Maar nu wil ik het hebben over wat er moet komen voordat je aan kinderen denkt - liefde. Ik gebruik verpleegsters van middelbare leeftijd die voortdurend opscheppen over de prachtige huwelijken van hun zonen en dochters.
Jammer genoeg doet het me verlangen om te laten vallen wat ik aan het doen ben en me ergens te gaan verstoppen om te huilen. Als iemand toont hun betrokkenheid gloeit en ring met opwinding, zou ik willen huilen als een baby. Iemand hield genoeg van haar om te verkrijgen met behulp van een voorstel en knie. Ze zijn goede vrienden waarschijnlijk, zielsverwanten. Het zijn tijden dat ik persoonlijk denk als een onbeleefd wezen - het is moeilijk voor mij persoonlijk om blij voor hen te zijn.
Wat gebeurt er?
Geassocieerd met omdat ik tot nu toe van het hebben van de mogelijkheid om mezelf voor te stellen binnen hun positie - ik ben altijd extern in plaats van de binnenkant. Het is de ene slechte omstandigheid of mislukte relatie na de andere geweest - mannen die op zoek zijn naar verbintenis, met mij alleen, of mannen die helemaal geen verbintenis willen. Eén man was volkomen eenzaam na zijn scheiding net, dus hij dacht dat hij van me hield veertien dagen in dating.
Ooit ontmoette ik een goed uitziende, aardige man op een dating website - en toen hoorde ik gelukkig dat hij een ex-gevangene was, voordat ik het date gedeelte aanpakte. Internet dating lijkt wonderen te doen voor de meeste mensen - maar na een decennium van pogingen, ik ben eindelijk beseffen dat het niet voor mij. Ik kon eventueel krijgen in verschillende, gedetailleerde verklaringen waarom het niet hebben gewerkt, maar dat is duidelijk een heel ander artikel. Ik wed dat veel van jullie liever ik ook, een overvloedig sociaal leven hebben.
Altijd duiken en er een punt van maken om iets spannends en anders te doen, om jezelf in een niet-routinematige situatie te brengen, het soort situatie waarin je waarschijnlijk liefde zult vinden die onverwacht in je schoot valt. Hoogstens vind je jezelf een extreem goede tijd - zonder de telefoonnummers tegen de tijd dat je thuiskomt.
Soulmate
Voor het grootste deel, heb je misschien gekregen hit op door middel van een sleaze bal getrouwd man, of die extreem onaantrekkelijke ziel die duidelijk echt wil bespringen op elke vrouw die zegt net zo veel als "hallo" tegen hem. Als je een gedetailleerde vriend bent van iemand zoals ik, heb ik slecht nieuws voor jou persoonlijk. De zin "maak je geen zorgen, het zal gebeuren". Er is iemand op de markt voor iedereen" - is niet veel troost. Het is echt een goede verklaring gewoon. In werkelijkheid zijn er individuen die nooit hun soulmate vinden - en echt alleen oud worden.
Dit is, onnodig te zeggen, van degenen die dit leven opzij kiezen. Een ouderling verklaarde eens: "Ik herinner me dat mijn metgezel zich zorgen maakte toen ze dertig was, en nu is ze zestig. Ze heeft nooit de ware ontdekt". Het brak mijn hart dit aan te horen - niettemin, jij, het kan gebeuren.
Conclusie
Moge God ons helpen, dat het mij uiteindelijk niet overkomt, of zelfs jou. Maar misschien heb je je ooit afgevraagd over deze mogelijkheid? Hoe kun je ermee omgaan? Zou het uiteindelijk niet ongezond zijn om het leven te ondergaan met uitzicht op een droom die nooit uitkomt? Is het niet gezonder om op het ergste voorbereid te zijn? Of moeten we de troostende woorden van onze vrienden aannemen en ons geduld bewaren voor de tijd?