Onder mijn dierbare foto's is er een van oma die in haar tuin werkt. Mijn ouders scheidden toen ik vijf jaar oud was en mijn zusje nog maar vier maanden. Hoewel onze moeder een fantastische baan had bij de telefoonmaatschappij, wilde ze de steun van haar moeder toen ons huis werd verkocht en de scheiding definitief was.
Laten we beginnen.
Vader verwijderde zich uit ons eigen leven en betaalde nooit kinderbijslag en de verhuizing naar het kleine huis van mijn oma betekende dat ik liever ons mooiere huis opgaf dan dat ik een eigen slaapkamer kreeg. Mijn moeder, mijn kleine zusje en ik gingen samen op kamers bij oma. We moesten ook veel van onze vertrouwde meubels en mijn bezittingen opbergen. Omdat ik een ouder stil kind was en nogal verbitterd door de verandering in onze situatie, was het voor oma gemakkelijk om zich aan mijn babyzusje te hechten en dat deed ze natuurlijk ook.
Een band die mijn oma's leven duurde. We woonden zes decennia bij mijn oma, voordat onze moeder hertrouwde. Gedurende deze tijd voelde ik me beschaamd over oma en verontwaardigd over de hele situatie die ons daar bracht. Pas na mijn oma's vertrek, toen ik volwassen was, begon ik te beseffen welk effect zij op mij had. Het was toen dat ik een veel te groot respect voor haar kreeg.
Goed om te weten.
Oma woonde nog niet zo lang in haar huis tot wij bij haar introkken. Ze zou het ons kwalijk genomen moeten hebben dat we in haar nieuw verworven ruimte kwamen wonen, maar ze paste haar leven aan aan wat op dat moment nodig was. Het was een eenkamerwoning en ze veranderde haar eetkamer in een slaapkamer voor ons. Oma ontmoette haar hele leven tegenspoed en trotseerde die. Ook zij was een ouder die haar twee dochters alleen moest opvoeden. Wat was de bron van haar kracht? Een geweldige veerkracht en haar uitzonderlijk nieuwsgierige geest en religie.
Oma was fulltime in dienst als verpleegster in een veteranenziekenhuis en toen zij haar kleine wit omlijste huis kocht met een leeg groot stuk grond ernaast, was het de bedoeling het op te knappen en een grote tuin aan te leggen. Oma werkte ijverig aan beide taken, lange moeilijke wisseldiensten in het ziekenhuis en dan 's middags als tuinierster, terwijl ze ook op mijn zusje paste terwijl onze moeder overdag werkte en ik op school zat.
Houd rekening met
Oma had een echte affiniteit met het kweken van dingen en in de zomer kon ik in haar achtertuin verse groenten of fruit uitzoeken wanneer ik maar wilde. Bing kersen, perziken, appels, frambozen, aardbeien, tomaten, maïs en nog veel meer. Noem maar op, we hadden het vers uit de tuin. Mam kocht een vriezer zodat oma en zij eten konden invriezen voor ons in de winter. Soms had mijn oma last van hel-in-de-hand-mand prikkelbaarheid.
Ze was temperamentvol en had vaak een scherpe tong, wat het voor mij moeilijk maakte om van haar te genieten. Maar ze was een sterke onafhankelijke vrouw en dit is wat ik liever over haar beschouw en hoop dat ik wat van haar betere eigenschappen heb. Ze kon zeggen: "Ik probeer elke dag iets nieuws te leren, mezelf dagelijks te instrueren."
Eindnoot
Voortdurend gedreven door een zoektocht naar kennis en door haar rotsvaste geloof in God, liet mijn grootmoeder een erfenis na van duurzaamheid, kracht en het inzicht dat het leven een reis is bestaande uit ervaringen. Er was een tijd dat ik niet had willen lijken op of vergeleken worden met mijn oma. Nu kan ik me geen betere erfenis of compliment voorstellen.