Een van de beste adviezen die ik ooit heb gekregen is "Een man moet meer van het meisje houden dan het meisje van de man houdt" in een relatie omdat meisjes altijd meer zullen geven dan de man. Als we allebei op gelijke voet willen staan, dan moet de man bereid zijn om meer te doen. De reden waarom ik geloof dat dit zo'n geweldig advies is, is omdat ik zie dat het authentiek is.
Wist je dat?
Vrouwen zijn van nature ontvankelijker voor emoties omdat ze verzorgers zijn en de dingen om hen heen moeten koesteren. Ze willen problemen oplossen met hun woorden in plaats van met hun activiteiten. Maar dan begin ik bij mezelf te denken - waarom moet dit authentiek zijn? Waarom hebben vrouwen het gevoel dat ze veel meer moeten geven zonder er iets voor terug te krijgen? Ik doe het de hele tijd, ik verwacht niets van iets. Ik ben deze inconsistenties en de verwachtingen voor vrouwen om in deze mal te passen, gaan ontdekken. Mannen en andere vrouwen verwachten dat we meer geven.
Ze kijken naar ons voor informatie, ze kijken naar ons voor gunsten en we accepteren het gelukkig in de wetenschap dat we een belangrijk deel van hun leven zijn. Maar is dat wat we geven alles wat we als vrouw te bieden hebben? Mijn grootste probleem met dit besef is hoe het me als feminist kan bestempelen, een term waarmee ik niet geassocieerd wil worden. Ik heb het gevoel dat feminisme zo'n akelig stigma heeft - het zijn die meisjes die niet douchen, zich niet scheren en rondparaderen en alle mannen chauvinistische varkens noemen. De ironie hier is echter dat de motie om goedkeuring voor dames toe te staan wordt tegengehouden vanwege de inherente connotatie dat meisjes ondergeschikt zijn aan mannen.
Let op
Onlangs keek ik naar de Beyonce documentaire "Life is But a Dream", waarin Beyonce openhartig vertelt over haar leven, haar strijd en vooral wat het voor haar betekent om een vrouw te zijn. Ze zegt dat haar man haar heeft geleerd hoe ze een vrouw moet worden. Hoewel ik niet denk dat meisjes een man nodig hebben om te leren hoe ze iets moeten zijn, vind ik het geweldig dat ze dingen over zichzelf kan leren. Ik denk dat dat de rol van mensen zou moeten zijn - ze moeten voor elkaar zorgen, elkaar stimuleren om te groeien, maar elkaar ook toestaan om te slagen. Meisjes zo onbevreesd vooruit zien gaan in hun carrière, ongeacht hun thuisleven, is zo versterkend omdat ze ons laten zien dat meisjes alles kunnen.
Beyonce is geweldig omdat ze zo hard werkt, maar zo toegewijd is aan haar kunst, haar passies en haar geliefden dat ze altijd tijd maakt voor alles. Ze kiest ervoor om op haar voorwaarden door het leven te gaan, met een man van wie ze houdt aan haar zijde die haar steunt en ze laat zich door niets tegenhouden. Als ze iets zag wat niet aan haar standaard voldeed, was ze terughoudend om er iets van te zeggen omdat mensen dan zouden kunnen denken dat ze bazig is. Maar nu is ze niet bang voor wat ze wil. Ze voelt zich niet schuldig door haar prestaties, door haar wensen en verlangens of door haar visie voor de toekomst.
Ze staat niet toe dat ze wordt belemmerd omdat anderen om haar heen zich niet zo kunnen opwerken als zij. Ze is mondig omdat ze een sterke vrouw is die haar dromen najaagt. Ik denk dat waar de feministische beweging de fout in is gegaan, is dat ze te hard hebben geprobeerd om anti-feministisch te worden en uiteindelijk te mannelijk zijn geworden. Ze vergaten dat ze vochten voor meisjes om te houden van wie ze zijn als vrouw, in plaats van dat ze hun feministische kwaliteiten moesten veranderen om succesvol te zijn. Een andere vrouw die haar stempel drukt is Sheryl Sandberg, de Chief Operating Officer van Facebook, een mooi woord dat betekent dat ze miljardair is in Silicon Valley in Californië. Ze heeft onlangs een boek gepubliceerd met de titel "Lean In" dat meisjes uitdaagt om te leunen in hun carrière, moederschap en relaties.
Kansen grijpen
Ze vindt dat "we onszelf op grote en kleine manieren tegenhouden, door een gebrek aan zelfvertrouwen, door onze handen niet uit de mouwen te steken en door ons terug te trekken wanneer we juist zouden moeten leunen". Sandberg is een ander meisje, net als Beyonce, omdat ze zowel mooi als effectief is. Ze is getrouwd met een man, heeft twee jonge kinderen en een carrière waar velen jaloers op zijn. Haar horen praten klinkt heel natuurlijk, bijna poëtisch. Ze schaamt zich er niet voor een vrouw te zijn, maar kiest er ook voor op te staan en te vechten voor vrouwenrechten. Vrouwen verdienen een plaats op kantoor omdat ze voorzichtiger zijn door van nature meer na te denken omdat ze zelden spontaan handelen. Vrouwen onderschatten echter hun vermogen om zowel als moeder en als carrièrevrouw te functioneren.
Ze beginnen zichzelf in te houden als ze gaan nadenken over trouwen en een gezin. Sandberg laat ons zien dat we gelijkwaardig kunnen zijn, dat we welvarend kunnen zijn in alle aspecten van ons leven, dat we niet hoeven te kiezen - en dan te maken krijgen met kritiek van de maatschappij op onze keuze. Ik vind het heerlijk om een meisje te zijn omdat ik echt van sneakers, emoties en jongens hou. Ik wil echt geen enkel deel van mijn passies hoeven compromitteren om erbij te horen. Ik wil krachtig en succesvol zijn zonder dat ik mezelf hoef af te breken of mijn eigen haar hoef af te knippen. Vrouwen zijn geweldig. Vrouwen zijn prachtige wezens en moeten kunnen slagen omdat ze zorgzaam, gevend en verzorgend zijn.
Conclusie
Dit zijn eigenschappen die moeten worden gezien als verkoopbaar in plaats van beschamend. We moeten ons niet schuldig voelen, of niet geschikt, alleen omdat we vrouwen zijn. We moeten ons voorstellen dat we andere vaardigheden meebrengen, maar vaardigheden die waardevol en belangrijk zijn. Ik vind gewoon dat we erop moeten vertrouwen dat we vrouwen zijn en dat we dezelfde vrijheid en hetzelfde geluk verdienen als ieder ander. We hoeven mannen niet neer te halen in ons streven naar de top, we hoeven alleen maar onze eigen sterke punten toe te geven en die uit te dragen.