Vaginaal bloedverlies na de menopauze wordt als abnormaal beschouwd en moet worden onderzocht door een professionele zorgverlener. Het wijst op de aanwezigheid van een gynaecologisch probleem. Een van de mogelijke oorzaken kan een hormonale disbalans zijn. Dit is typisch voor vrouwen die een hormoonvervangingstherapie hebben ondergaan.
Hormonale veranderingen
Het tekort aan oestrogeen kan leiden tot droogte in het endometriumgebied (baarmoederslijmvlies). De bloedvaten in dit gebied kunnen beschadigd raken en gaan bloeden. Een andere veel voorkomende oorzaak van bloeden is het bestaan van fibroomtumoren of poliepen. Er zijn twee manieren waarop het eerste symptoom van de aanwezigheid wordt onderscheiden. Meestal veroorzaken vleesbomen hevige bloedingen waarvoor een chirurgische ingreep nodig kan zijn.
Naar schatting heeft één op de 5 vrouwen met vleesbomen een kankeraandoening. Poliepen veroorzaken over het algemeen mildere bloedingen. Niet alle gezwellen in de baarmoeder zijn kankergezwellen; de meerderheid is dat zelfs niet. Hoe stellen zorgverleners de diagnose van de oorzaken van slokdarm vaginaal bloedverlies? Zorgverleners beginnen met het doornemen van de gezondheidsgeschiedenis en voeren indien nodig een rectaal onderzoek uit om te beoordelen of er afwijkingen te voelen zijn. De vaginale en cervicale gebieden worden grondig geanalyseerd. Dit kan worden gevolgd door diagnostisch zicht. Er kunnen kweken en biopsieën worden genomen om de oorzaak van de bloeding te achterhalen. Als er kanker wordt gevonden, kunnen een operatie en andere behandelingen zoals chemotherapie en bestraling nodig zijn.
Eierstokkanker
Het is ook een probleem dat de oorzaak kan zijn van vaginaal bloedverlies. Als dat wordt vastgesteld, moet een operatie een of beide oorzaken elimineren. Een andere oorzaak van bloeden kan het gebruik van bepaalde geneesmiddelen zijn, of zelfs geslachtsgemeenschap in bepaalde zeldzame omstandigheden. Vaginale atrofie en droogte waardoor het vaginale weefsel broos is geworden, kan in acute gevallen leiden tot scheuren van de cellen. Vaginale infecties kunnen ook leiden tot bloedingen. Bacteriële vaginose of gistinfecties zijn goed behandelbare aandoeningen, maar de symptomen kunnen enigszins beangstigend zijn.
Goed om te weten
Daarnaast kunnen seksueel overdraagbare aandoeningen zoals chlamydia, trichomonas en gonorroe ook leiden tot vaginaal bloedverlies na de menopauze. De vele verschillende aandoeningen die dader kunnen zijn, moeten worden getest voor een nauwkeurige diagnose en de beste behandeling. Hoe weet je of je een crisis hebt? Als vaginaal bloedverlies zo hevig wordt dat je een volledig onderlegger per uur doorweekt, is er reden tot grote bezorgdheid. Dit is abnormaal en je moet onmiddellijk dringende hulp inroepen.
Dergelijke aandoeningen kunnen leiden tot ernstige bloedarmoede, invaliditeit of overlijden. Vaginaal bloedverlies na de menopauze is abnormaal. De eerste gedachte die normaal bij een vrouw opkomt, is de gevreesde ziekte kanker. Er is een kans dat dit het geval is, maar er zijn veel andere aandoeningen die de reden kunnen zijn voor vaginaal bloedverlies na het einde van de menopauze. Goedaardige gezwellen zoals poliepen of vleesbomen komen vaak voor en slechts ongeveer 20 procent van de vleesbomen blijkt kwaadaardig te zijn.
Hormonale veranderingen
Hormonale onevenwichtigheden kunnen ook vaginale bloedingen na de menopauze veroorzaken, omdat een gebrek aan oestrogeen kan leiden tot vaginale atrofie en een deel van de omliggende cellen. Deze kunnen beschadigd raken en bloedingen veroorzaken. Bepaalde vormen van kanker zijn ook een mogelijke oorzaak van vaginaal bloedverlies. Daarnaast kunnen vaginale infecties en bepaalde seksueel overdraagbare aandoeningen de oorzaak zijn. Als je na de menopauze last hebt van vaginaal bloedverlies, is er reden tot bezorgdheid omdat dit als abnormaal wordt beschouwd. Een uitgebreid onderzoek door je arts kan helpen de oorzaak te achterhalen en je hopelijk geruststellen, terwijl de ziekte op de juiste manier wordt behandeld. Wachten om onderzocht te worden kan duur zijn omdat de meeste ernstige of levensbedreigende aandoeningen een hogere genezingskans hebben als ze in een vroeg stadium worden ontdekt.