Het premenstrueel syndroom - de groep symptomen die samenhangen met de menstruatiecyclus - komt zo vaak voor dat veel vrouwen denken dat het een "vaststaand feit" is. Het American College of Obstetricians and Gynecologists schat dat 85 procent van de vrouwen in de twintig last heeft van minstens één symptoom.
Wist je dat?
Een klein deel van deze vrouwen - ruwweg 3 tot 8 procent - lijdt aan een ernstigere vorm van PMS, bekend als premenstruele dysforie stoornis (PMDD), en in twee tot 10 procent van de gevallen zijn de symptomen ernstig genoeg om het leven van vrouwen te beïnvloeden - inclusief hun werk. Het is misschien moeilijk te geloven, maar nog niet zo lang geleden werd PMS beschouwd als een ingebeelde ziekte en werd meisjes die eraan leden verteld dat hun symptomen "allemaal in hun hoofd zaten".
Tegenwoordig zijn we ons er echter van bewust dat het niet zomaar een echte aandoening is, maar een enigszins ingewikkelde en zelfs mysterieuze aandoening. Er zijn meer dan 200 symptomen die verband houden met PMS, zoals angst en bezorgdheid, moeite met inslapen, hoofdpijn, vermoeidheid, stemmingswisselingen, verhoogde emotionele gevoeligheid en veranderingen in het libido. De drie meest prominente symptomen zijn prikkelbaarheid, angst en ongelukkig zijn. Veel meisjes zijn verbaasd als ze horen dat constipatie, een opgeblazen gevoel, buikkrampen, gezwollen of gevoelige borsten en spier- of gewrichtspijn die ze elke maand ervaren niet als PMS worden beschouwd.
Let op
Volgens de formele definitie zijn bovenstaande psychologische symptomen niet alleen noodzakelijk voor de diagnose PMS; ze moeten de belangrijkste klacht van de vrouw zijn. Deze meisjes zullen waarschijnlijk niet verbaasd zijn om te horen dat de specifieke symptomen, naast hun intensiteit, aanzienlijk verschillen van vrouw tot vrouw, en vaak ook van cyclus tot cyclus. Elk meisje met PMS heeft haar persoonlijke patroon. Terwijl de ene vrouw maandelijks een week lang angstig en gespannen is, kan een andere vrouw 2 dagen lang depressief en huilerig zijn; weer een ander meisje kan merken dat ze snel geïrriteerd raakt door problemen die ze normaal als onbelangrijk zou beschouwen.
Het patroon van elke vrouw, hoewel verschillend van anderen met PMS-ervaring, zal echter enigszins voorspelbaar zijn. Anders gezegd, ze zal niet in de ene cyclus last hebben van angst, in een andere cyclus van depressie, gevolgd door woede, enz. De medische wetenschap heeft de specifieke oorzaken van PMS nog niet vastgesteld; wel zijn er heel wat theorieën die variëren van chemisch en hormonaal tot voedingskundig en emotioneel. We weten wel dat vrouwen van wie de moeder of zussen PMS hebben, er meer kans op hebben, dus er zou een erfelijke component kunnen zijn. Uit onderzoek blijkt dat het waarschijnlijk een combinatie is van genetische, fysiologische en ecologische aspecten. Veel onderzoekers hebben gespeculeerd dat cultuur een rol kan spelen bij PMS.
Wat is de oplossing voor PMS?
Er zijn veel therapieën voorgesteld voor PMS, met verschillende niveaus van werkzaamheid (wat logisch is, aangezien we niet zeker weten waar het vandaan komt). De meeste meisjes die ik ken hebben een relatief milde vorm van PMS en nemen Advil of aspirine om hun symptomen te verlichten. Voor mensen met ernstiger PMS en PMDD geven traditionele medische professionals meestal de voorkeur aan hormonale interventies en antidepressiva. Holistische beoefenaars suggereren daarentegen vaak veranderingen in levensstijl en voeding, bijvoorbeeld Chasteberry, dat al eeuwenlang wordt gebruikt om de symptomen van menstruatieproblemen te verlichten. Men gelooft dat sommige van de chemische stoffen in Chasteberry werken op de hypofyse om de hormoonspiegels in balans te brengen.
Onderzoek
Meer recent ontdekten onderzoekers van de Teheran University of Medical Sciences dat omega-3 vetzuren de psychologische symptomen van PMS kunnen helpen verlichten. Wat kan ik eraan doen? In de afgelopen twintig jaar heb ik veel vrouwelijke patiënten gehad die klaagden over PMS. Als chiropractor zou ik ervoor zorgen dat hun zenuwstelsel optimaal functioneerde. Ik stelde ook calcium en magnesium voor om hun spieren te ontspannen en het zenuwstelsel te stimuleren. Toen ik echter meer leerde over holistische processen, begon ik de vrouwelijke hormoonspiegels te analyseren.
Vaak kreeg ik dan een storing in het progesteron, dat ik dan weer hormonaal in balans bracht. Als stress een factor bleek te zijn, zocht ik naar cortisol; als aanleg een probleem was, controleerde ik de serotonine, enz. Vorig jaar bracht een patiënte haar vijfjarige kind binnen voor voedselallergieën en terwijl ze daar was, vertelde ze me over haar ernstige PMS. Terwijl ze praatte, merkte ik dat ze met haar handen zwaaide en nogal radicaal bewoog. Ze had inderdaad verschillende hormonen die in balans gebracht moesten worden. Toen ik ze in balans bracht, waren de resultaten verbluffend. De PMS van de patiënte verdween! Ik vroeg haar om vlak voor haar menstruatie terug te komen naar het spreekuur, zodat ik kon zien of de hormonale evenwichtsbehandelingen aanhielden. Tot mijn vreugde - en die van haar - was PMS niet langer een probleem in haar leven. Een Afro-Amerikaanse vrouw van midden dertig kwam bij me voor migraine en ernstige PMS. Door mijn testprocessen kwam ik erachter dat Allopregnanolone het belangrijkste hormoon leek te zijn om haar symptomen te verlichten. Net als bij de vorige vrouw verdween haar PMS toen ik haar hormonen in balans bracht. Ik zie haar nog steeds af en toe hoofdpijn of benauwdheid krijgen, maar ze heeft geen last meer van PMS.
Conclusie
Sindsdien heb ik vier patiënten met vrij ernstige PMS behandeld. Door hun allopregnanolon in balans te brengen, kon ik hun symptomen snel verlichten. Hoewel het om vele gezondheidsredenen noodzakelijk is om ervoor te zorgen dat alle belangrijke hormonen zonder energetische storingen werken, is aangetoond dat dit een bijzonder effectieve methode is om PMS te elimineren.