Een aantal maanden geleden schreef ik over aankomen en melancholie. Na verschillende bloed- en speekseltesten liet mijn arts me een aantal vitaminen en voedingsstoffen corrigeren die ik miste. Ik heb ook veel voedingsmiddelen uit mijn dieet gehaald die me vreemde symptomen gaven. We hebben allemaal wel eens gehoord dat je wit brood en witte suiker moet schrappen.
Geen voedingswaarde
Nou, na hier acht maanden vanaf te zijn geweest, voel ik me geweldig en heb ik veel energie. Ik zeg niet dat het uitvoeren van dit dieet eenvoudig is. Ik was een enorme zoeteter, maar nu mis ik het niet meer. Ik eet ook geen witte rijst en allerlei andere dingen. Ik mis sushi echt. Ik begrijp dat ze het met zilvervliesrijst maken, maar toen ik vroeg naar de ingrediënten die in sommige gebieden suiker of maïssiroop bevatten, bleef ik uit de buurt van deze producten. Ik heb heel wat vriendinnen gesproken en als ik ze vertel wat ik eet, zeggen ze dat ik die dingen te veel zou missen.
Mijn vraag aan hen is: hoe slecht voel je je? Ik ontdekte dat ik door weg te blijven van deze voedingsmiddelen en van sommige voedingsmiddelen waar ik allergieën voor heb, niet begreep hoe slecht ik me voelde. In de meeste berichten die ik lees van de organisaties waar ik lid van ben, staat in de voedingsrubrieken dat je moet afblijven van witte en andere voedingsmiddelen zoals bewerkte voedingsmiddelen. Ik denk dat je pas echt begrijpt hoe je je voelt als je van bepaalde voedingsmiddelen afblijft. Ik moet je wel vertellen dat ik 10 kilo ben afgevallen zonder het te proberen.
Houd in gedachten
Als je suiker en brood schrapt, neem je ook veel junkfood weg, zoals brood, pasta, (ik eet bruine rijstpasta) chips en snoep, zoals alle cakes, koekjes, oh en vergeet mijn (was) favoriete margarita's niet. Op dit moment geniet ik van de afname van hoofdpijn, een opgeblazen gevoel, krampen en vermoeidheid Oh vergeet de stemmingswisselingen en opvliegers niet. Je hoeft niet in de menopauze te zijn om de bloem, suiker en bewerkte voedingsmiddelen weg te nemen.
Conclusie
Begin vandaag en geef het een maand de tijd. Iedereen kan dertig dagen lang alles doen. Je moet er alleen je gedachten op zetten om het gewoon te doen. Als je je eenmaal beter voelt, vraag jezelf dan af of het de moeite waard is om weer te gaan eten zoals je deed. Het is een mindset. Je moet je afvragen wat je echt moet doen. Ik denk dat ik het moe was om moe te zijn. Daarnaast heb ik gemerkt dat mijn korte isometrische oefenroutine 's ochtends me emotioneel helpt, omdat ik er dan later op de dag niet over na hoef te denken.