Ik heb het niet gezegd). Het verbaast me echter niet dat ik in mijn eigen leven al decennialang deelneem aan een probleem met mijn eigen authentieke kracht. Met authentieke macht bedoel ik het soort macht dat uitbreidend en inclusief is; het soort dat ons in staat stelt om voor onszelf en wat we willen te werken op een manier die niet vijandig, opruiend of agressief is.
Wat is de waarheid?
De eenvoudige waarheid is dat veel vrouwen - zelfs die vrouwelijke leidinggevenden in hoge posities die gewend zijn om leiding te geven - hun werkelijke kracht niet aanraken. Als gevolg daarvan schrikken we terug. Doen moeite om het te ontkennen. Het voelt ongemakkelijk, als een jeukende trui die te strak om het midden zit.
Jij leidt, ik volg? Bij macht hoort een mannelijke energie. Tenminste, dat is wat we geconditioneerd zijn om erop te vertrouwen. Als zodanig lijken mannelijke leidinggevenden zich veel meer op hun gemak te voelen bij het begrip macht, terwijl vrouwelijke leidinggevenden zelfs de term zelf uit de weg gaan. De waarheid is echter dat authentieke macht echt een neutrale energie is - het is niet mannelijk of vrouwelijk.
Authentieke kracht is niet fysiek - het gaat niet om het uitoefenen van druk of kracht. Het gaat meer om het controleren en je meer op je gemak voelen met de hele kracht van wie je bent: je talenten, je vaardigheden, je intelligentie en je uniciteit. Al dit ongemak over wat authentieke macht eigenlijk betekent, in combinatie met de overblijfselen van discriminatie en de plicht om voor kinderen en het gezin te zorgen die van oudsher het domein van vrouwen is, zorgt ervoor dat het voor vrouwelijke leidinggevenden problematisch is om op te klimmen naar leidinggevende posities in zowel de publieke als de private sector.
Wie heeft de broek aan in deze relatie? Bovendien moeten we ons buigen over de vraag hoe een krachtige leider er echt uitziet en hoe hij zich gedraagt. Gelukkig hebben vrouwelijke leidinggevenden het tijdperk van de "mannen in rokken" achter zich gelaten, toen het antwoord nog leek te liggen in het imiteren van de eigenschappen van mannelijke leiders.
Als zakenvrouwen zijn we, wanneer we ons comfortabel voelen in onze eigen kracht, in staat om onze doelen te erkennen; we zijn in een positie om eigenaarschap te nemen over ons verlangen naar financieel succes; onze ambitie en gedrevenheid en - vooral - zelfs onze mislukkingen. Ik denk niet dat we er al zijn. Maar dat moeten we wel. En de enige weg daar naartoe is in alle eerlijkheid over ons ongemak en beginnen te communiceren met elkaar over methoden om onze unieke en krachtige gaven te eren.