Omdat ik dit weekend 40 word, leek het me gepast om iets in die trant te schrijven. Geloof me, twintigers en dertigers, het is niet zo erg als het lijkt. Veertig worden is geweldig en ik ben verbazingwekkend genoeg ongelooflijk kalm en heb vrede met deze procedure.
Goed om te weten
Ik ontdekte dit gedicht online en vond het wel toepasselijk. Maar word ik ouder als een goede wijn? Kan iemand het alsjeblieft aan mijn dijen vertellen. Mijn make-upvrije dagen zijn verleden tijd. Ik hoop alleen dat mijn concealer het houdt. Wat zijn dat voor grijze haren onder mijn hoofd?
Zeg eens, Miss Clairol, als ik rood word? Ik heb besloten dat ik een goede Chardonnay ben! Tien jaar geleden, toen ik dertig werd, was dat een enorme schok voor me. Waar was de tijd gebleven? Ik was toch net eenentwintig geworden? Ik weet niet of het komt door de snelle wereld waarin we leven, of misschien hebben we het gewoon steeds drukker en zien we niet hoe de tijd aan ons voorbijglipt totdat we verschillende mijlpalen in ons leven bereiken.
Laten we het begrijpen
Dertig worden was geen geweldig gevoel. Ik was bang dat ik oud werd en dat ik nog niet alles had bereikt wat ik nodig had. Ik begon verwoed te zoeken naar een verandering in mijn uiterlijk, in de hoop dat die eerste rimpel plotseling tevoorschijn zou komen. Fysiek voelde ik me eenentwintig, maar waarom was ik dertig? Oké, nu ik vandaag veertig word, ben ik verbaasd dat ik er niet meer zo bezorgd uitzie. Ik voel me veel meer gesetteld dan tien jaar geleden en wat als ik een paar extra rimpels/lachrimpels heb, ze geven karakter, zo maken we onszelf wijs.
Ik voel me zelfverzekerder en rustiger dan tien jaar geleden. Ik heb nu een prachtige, levendige en gezonde kleine meid die alles voor me betekent en ik ben blij met hoe mijn leven is verbeterd. Ik maak me minder zorgen over wat mensen van me denken en zeggen, en ik ben me gaan realiseren dat het veel beter is om een paar goede vrienden te hebben dan meerdere kennissen.
Denk aan
Oké, er zijn dus een aantal nadelen, waarvan de belangrijkste is dat mijn lichaam marginaal is verstijfd (en ontcijferd) en ik niet meer kan wat ik op mijn twintigste kon. Omdat ik danslerares ben en dagelijks omringd word door jonge, gezonde lichamen, heb je de neiging om je eraan te herinneren dat het jouwe een beetje aan het vervagen is. Andere nadelen - ik kan er nu echt geen bedenken! Er wordt gezegd dat het leven begint bij veertig, en ik begin te ontdekken wat ze bedoelen. Kom maar op, ik ben helemaal klaar voor het volgende decennium.