De meesten van ons hebben geleerd om een beroep of bezigheid te hebben om geld te verdienen. De meest gebruikelijke methode is om als werknemer voor iemand anders te werken. Als werknemer verwacht je een soort vergoeding te krijgen voor het werk dat je doet, per uur, per week of per maand. Voor een alleenstaande moeder is het een uitdaging om een evenwicht te vinden tussen de tijd die ze nodig heeft om te werken en de tijd die ze nodig heeft om voor haar kinderen en zichzelf te zorgen.
Laten we het begrijpen
Dit veroorzaakt alleenstaande moeders die de aankoopprijs betalen door hun leven op te offeren voor hun baan. Het gebruik van de term balans zou bedacht moeten zijn door bedrijven die je wilden laten geloven dat een alleenstaande ouder of een andere ouderlijke werknemer op de een of andere manier een persoonlijk leven zou kunnen hebben terwijl hij meer dan 40 uur per week voor het bedrijf werkt. Mensen die werken voor een salaris en een incentive geloven dat ze rijk kunnen worden als ze maar lang genoeg voor een bedrijf werken en de promoties en verhogingen krijgen waar ze op hopen.
Het patroon is om een soort diploma of opleiding te halen, de eerste baan te krijgen, dan een salarisverhoging, dan een veel betere baan en dan een promotie proberen te krijgen. Als dit gebeurt, denk je misschien dat je al het overtollige werk zoals het schoonmaken van het huis, de was en het tuinieren kunt uitbesteden, zodat je meer tijd voor jezelf hebt. Alle extra's doen voor deze beloningen kost tijd. Voor een alleenstaande moeder kan dit behoorlijk veeleisend zijn, omdat je alle kindertaken aan die strategie moet toevoegen.
Denk aan
Als je geen fantastische hulp of een andere ouder in de buurt hebt, kan het stressvol worden. We geloven dat stijgingen en promoties ons leven financieel beter zullen maken. Wat we ons niet realiseren is dat als we meer verdienen, we ook meer investeren. Alleenstaande moeders offeren hun leven op aan hun beroep. Ze missen het om hun kinderen te leren kennen en tijd met hen door te brengen. Bovendien vermindert inflatie de waarde van de stijging en de devaluatie van onze munteenheid maakt het nog erger.
Je kunt een leven lang werken als arbeider en in precies dezelfde of slechtere financiële situatie zitten als toen je begon. Wat doe je als je kinderen naar school moeten? Hoe kun je die extra kosten betalen? Als je de dekkingsprikkels, de bonussen, grotere en betere diploma's of een promotie wegneemt, wat is dan de motivatie om door te gaan? Je raadt het al. Die is er niet. Een werknemer ruilt altijd kostbare tijd in voor geld, zijn hele leven lang tot aan zijn pensioen. De enige echte hoop is dat er voldoende geld gespaard wordt om niet in de bijstand te belanden. Er is geen andere manier voor de werknemer. Ik heb echter mensen gezien die gewoon nee zeiden tegen dit denkproces. Het is misschien een voordeel voor sommige alleenstaande moeders en meisjes. Sommigen zullen het carrièrespel minder snel doorstaan en zich alleen wagen aan zeer succesvolle ondernemingen.
In dienst zijn
Het heeft eerder gewerkt voor veel mensen, waaronder onze ouders of grootouders. Maar tijden veranderen en vandaag de dag is het misschien geen haalbare methode meer. Het probleem is dat niemand een andere strategie aanleert. Het is jouw verantwoordelijkheid om meer te weten te komen over financiering en nieuwe methoden om geld te genereren, zodat je niet op de arme boerderij belandt. Dit geldt vooral voor alleenstaande moeders, die afhankelijke personen moeten beschermen, verzorgen en verzorgen. Natuurlijk kun je houden van het werk dat je doet, maar misschien wil je er niet zoveel van doen. Misschien wil je zelf kiezen hoe je je dag indeelt.
Misschien wil je de zomer vrij doorbrengen en met je kinderen op vakantie. Misschien wil je de volgende voetbalwedstrijd van school bezoeken zonder veel planning en gesmeek. Misschien wil je meer inspraak hebben in waar en wanneer je je werk doet. Misschien zie je het niet zitten om er elke dag te zijn om er zeker van te zijn dat de baas je op je bureau ziet zitten. Misschien ben je het zat om te wachten tot je met pensioen gaat. Misschien hoef je niet tot je 75e te werken in een baan die geen voldoening geeft. Of misschien bevalt het je prima. In dat geval heb je geluk.
Conclusie
Overweeg je anders alternatieven? Alleenstaande moeders hoeven de aankoopprijs niet te betalen door hun leven op te offeren voor hun baan. Er zijn keuzes en alleenstaande moeders die slagen in hun bedrijven met een hefboomwerking kunnen hun eigen gang gaan. Op de korte termijn kost het meer moeite, maar op de lange termijn kunnen de voordelen de poging ruimschoots overtreffen. Alle moeders en ouders die meer tijd met hun kinderen en zichzelf willen doorbrengen, zijn het aan zichzelf verplicht om verschillende manieren te vinden om in hun levensonderhoud te voorzien naast het werken voor een salaris.