De verwachtingen van vrouwen zijn de afgelopen 100 jaar radicaal veranderd, maar voor veel vrouwen is moeder zijn vandaag de dag nog net zo belangrijk als een eeuw geleden. Ik herinner me een gesprek met mijn oma toen ik in de twintig was. We hadden in haar woonkamer gezeten; ik op haar wit, wit en blauw gebloemde bank en zij in haar groene klassieke stoel.
Keuzes
Ze vroeg me wat mijn beroepskeuze zou worden; ze wilde dat ik een carrière in het bedrijfsleven zou nastreven, zoals zij had gedaan. Mijn oma was een succesvolle zakenvrouw die pas op haar 35e haar eerste kind kreeg (iets wat ongehoord was in de jaren veertig) en daarna fulltime bleef werken. Ze vroeg me of ik kinderen wilde. Ik beschreef een perfecte mix van carrière en moederschap waarbij ik parttime zou werken en de rest van mijn tijd aan de opvoeding van mijn kinderen zou besteden. Tot mijn verbazing vertelde ze me wat een slechte moeder ik zou zijn als ik besloot te gaan werken.
Terugkijkend op dit gesprek kan ik het niet helpen, maar ik vraag me af of haar houding ten opzichte van mij een uiting was van haar eigen leven en haar spijt dat ze haar carrière boven het moederschap had verkozen. Haar zoon, mijn biologische vader, was geen fantastische vader, dus ik denk dat haar teleurstelling die dag eigenlijk het schuldgevoel was dat ze had over haar beslissingen om gezin en werk met elkaar in balans te brengen en het effect dat dat had op haar zoon. Op de lange termijn heb ik mijn carrière voortgezet.
Wat moet ik doen?
Na mijn studie ging ik werken bij een van die grote accountantskantoren. Toen ik 28 was, trouwde ik en was ik meer gefocust op het stichten van een gezin dan op het beklimmen van de carrièreladder. Na drie decennia huwelijk maakte mijn werkkracht plaats voor mijn verlangen om moeder te worden en begonnen mijn man Dave en ik aan een poging om zwanger te worden. Het verbaasde me dat mijn interesse in mijn carrière afnam naarmate mijn man en ik langer vochten om een gezin te stichten. Precies op hetzelfde moment maakte ik me zorgen dat ik me na het moederschap te veel op mijn carrière zou richten en de slechte moeder zou worden die mijn oma noemde.
Een vriend van me, die bedrijfstrainer is, gebruikte zijn vaardigheden om me te helpen het vertrouwen te krijgen dat ik de beste keuze zou maken voor mij en mijn gehoopte kinderen. Mijn tweelingbroers zijn bijna vier jaar oud. Ik heb er bewust voor gekozen om minder dan fulltime te werken, zodat ik een actieve rol kan spelen in de opvoeding van mijn kinderen.
Slotwoord
Veel van mijn vriendinnen zijn thuisblijfmoeders, terwijl sommigen ervoor hebben gekozen of moeten werken. Het evenwicht tussen carrière en gezin kan heel delicaat zijn. Ik weet in ieder geval dat ik een betere moeder ben als ik bij mijn meisjes ben, omdat ik de uitdagingen en groei blijf ervaren die alleen in de bedrijfsomgeving te zien zijn. Elk meisje moet ernaar streven de balans te vinden die bij haar past.