Οι περισσότεροι από εμάς διδαχθήκαμε να έχουμε ένα επάγγελμα ή μια απασχόληση κάποιου είδους για να παράγουμε χρήματα. Η πιο συνηθισμένη μέθοδος είναι να δουλεύουμε για κάποιον άλλον ως εργαζόμενοι. Ως εργαζόμενος περιμένετε να λάβετε κάποιου είδους κάλυψη για την εργασία που κάνετε, ανά ώρα, εβδομάδα ή μήνα. Μια πρόκληση για μια ανύπαντρη μητέρα είναι να εξισορροπήσει το χρόνο που απαιτείται για την εργασία και το χρόνο που απαιτείται για τη φροντίδα των παιδιών μας και του εαυτού μας.
Ας το κατανοήσουμε
Αυτό προκαλεί τις ανύπαντρες μητέρες που πληρώνουν το τίμημα της αγοράς θυσιάζοντας τη ζωή τους για τη δουλειά τους. Η χρήση του όρου ισορροπία θα έπρεπε να έχει επινοηθεί από τις εταιρείες που ήθελαν να σας κάνουν να πιστέψετε ότι με κάποιο τρόπο ένας μονογονέας ή κάποιος άλλος εργαζόμενος γονέας μπορεί να έχει προσωπική ζωή ενώ εργάζεται 40 και πλέον ώρες κάθε εβδομάδα για την επιχείρηση. Οι άνθρωποι που εργάζονται για ένα μισθό και ένα κίνητρο πιστεύουν ότι θα έχουν τη δυνατότητα να γίνουν πλούσιοι αν δουλέψουν αρκετά για μια εταιρεία και πάρουν τις προαγωγές και τις αυξήσεις που ελπίζουν.
Το μοτίβο είναι να αποκτήσεις κάποιο πτυχίο ή κατάρτιση, να βρεις την πρώτη σου δουλειά, μετά μια αύξηση, μετά μια πολύ καλύτερη δουλειά, και μετά να προσπαθήσεις να πάρεις προαγωγή. Όταν συμβεί αυτό, ίσως σκεφτείτε ότι μπορείτε να προσλάβετε όλες τις περιττές εργασίες, όπως το καθάρισμα του σπιτιού, το πλύσιμο των ρούχων και την κηπουρική, και να έχετε περισσότερο χρόνο για τον εαυτό σας. Το να κάνετε όλα τα επιπλέον για αυτές τις ανταμοιβές απαιτεί χρόνο. Αυτό μπορεί να είναι αρκετά απαιτητικό για μια ανύπαντρη μητέρα, καθώς πρέπει να προσθέσετε όλα τα καθήκοντα του παιδιού σε αυτή τη στρατηγική.
Θυμηθείτε το
Αν δεν έχετε έναν φανταστικό βοηθό ή έναν άλλο γονέα κοντά σας, μπορεί να γίνει αγχωτικό. Πιστεύουμε ότι οι αυξήσεις και οι προαγωγές θα βελτιώσουν οικονομικά τη ζωή μας. Αυτό που δεν συνειδητοποιούμε είναι ότι καθώς βγάζουμε περισσότερα, επενδύουμε περισσότερα. Οι ανύπαντρες μητέρες θυσιάζουν τη ζωή τους στο επάγγελμα. Τους λείπει να γνωρίσουν και να περάσουν χρόνο με τα παιδιά τους. Επιπλέον, ο πληθωρισμός εξαλείφει την αξία της αύξησης και η υποτίμηση του νομίσματός μας κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα.
Μπορείτε να εργαστείτε μια ζωή ως εργαζόμενος και να βρίσκεστε στην ίδια ακριβώς ή και χειρότερη οικονομική κατάσταση που βρίσκεστε όταν ξεκινήσατε. Τι κάνετε αν τα παιδιά σας θα πρέπει να πάνε σχολείο; Πώς μπορείτε να πληρώσετε για αυτό το επιπλέον κόστος; Αν αφαιρέσετε τα κίνητρα κάλυψης, τα μπόνους, τα μεγαλύτερα και καλύτερα πτυχία ή μια προαγωγή, ποιο είναι το κίνητρο για να συνεχίσετε; Το μαντέψατε. Δεν υπάρχει κανένα. Ένας εργαζόμενος ανταλλάσσει πάντα πολύτιμο χρόνο με μετρητά, για όλη του τη ζωή μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Η μόνη πραγματική ελπίδα είναι ότι υπάρχουν αρκετά χρήματα που αποταμιεύονται ώστε να μην καταλήξουν στην πρόνοια. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για τον εργαζόμενο. Ωστόσο, έχω δει ανθρώπους να λένε απλά όχι σε αυτή τη διαδικασία σκέψης. Πιθανόν να είναι ένα όφελος για κάποιες ανύπαντρες μητέρες και κορίτσια. Κάποιες είναι λιγότερο πιθανό να ανεχτούν το παιχνίδι της καριέρας και να τολμήσουν να βγουν μόνες τους για να κάνουν ιδιαίτερα επιτυχημένες εταιρείες.
Να εργάζεσαι
Έχει λειτουργήσει στο παρελθόν για πολλούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων είτε των γονέων μας είτε των παππούδων μας. Αλλά οι καιροί αλλάζουν και ίσως να μην είναι μια εφικτή μέθοδος σήμερα. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν διδάσκει μια διαφορετική στρατηγική. Είναι δική σας ευθύνη να μάθετε περισσότερα για τη χρηματοδότηση και τις νέες μεθόδους παραγωγής χρημάτων, ώστε να μην καταλήξετε στο φτωχοκομείο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις ανύπαντρες μητέρες, οι οποίες έχουν εξαρτώμενα μέλη να προστατεύσουν, να παρέχουν και να φροντίσουν. Σίγουρα, μπορεί να αγαπάτε τη δουλειά που κάνετε, αλλά ίσως να μην επιθυμείτε να την κάνετε τόσο πολύ. Ίσως θα θέλατε να επιλέξετε πώς θα οργανώσετε τη μέρα σας.
Ίσως θα θέλατε να περάσετε το καλοκαίρι και να κάνετε διακοπές με τα παιδιά σας. Ίσως θέλετε να επισκεφθείτε τον επόμενο σχολικό ποδοσφαιρικό αγώνα χωρίς άφθονο προγραμματισμό και παρακάλια. Ίσως θα θέλατε να μπορείτε να έχετε περισσότερο λόγο στο πότε και πού θα κάνετε τη δουλειά σας. Ίσως δεν σας αρέσει να είστε εκεί κάθε μέρα για να είστε σίγουροι ότι το αφεντικό σας βλέπει στο γραφείο σας. Ίσως έχετε κουραστεί να περιμένετε να συνταξιοδοτηθείτε. Ίσως δεν χρειάζεται να εργάζεστε σε μια ανικανοποίητη δουλειά μέχρι τα 75 σας χρόνια. Ή ίσως σας ταιριάζει μια χαρά. Σε αυτή την περίπτωση, είστε αρκετά τυχεροί.
Συμπέρασμα
Διαφορετικά, εξετάζετε εναλλακτικές λύσεις; Οι ανύπαντρες μητέρες δεν χρειάζεται να πληρώνουν την τιμή αγοράς θυσιάζοντας τη ζωή τους για τη δουλειά τους. Υπάρχουν επιλογές και οι ανύπαντρες μητέρες που πετυχαίνουν στις μοχλευμένες επιχειρήσεις τους μπορούν να αποφασίζουν οι ίδιες. Χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια βραχυπρόθεσμα, αλλά μακροπρόθεσμα τα οφέλη μπορούν να ξεπεράσουν κατά πολύ την προσπάθεια. Όλες οι μητέρες και οι γονείς που επιθυμούν να έχουν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους και τον εαυτό τους οφείλουν να ανακαλύψουν διαφορετικούς τρόπους για να κερδίσουν τα προς το ζην εκτός από το να εργάζονται για ένα μισθό.